Asetabuler displazide Chiari pelvik osteotomisinin orta dönem sonuçları
Akın Kapubağlı1, Güvenir Okcu2
1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, İzmir
2Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Manisa
Keywords: Asetabulum/radyografi/cerrahi; kalça çıkığı, doğuştan; osteoartrit, kalça/cerrahi; osteotomi/yöntem.
Abstract
Amaç: Asetabuler displazi tedavisinde Chiari osteotomisinin orta dönem klinik ve radyografik sonuçları değerlendirildi.
Hastalar ve yöntemler: Ağrılı asetabuler displazi tanısıyla 36 hastanın (23 kadın, 13 erkek; ort. yaş 17; dağılım 12-42) 42 kalçasına Chiari pelvik osteotomisi uygulandı. Altı hasta (%16.7) iki taraflı ameliyat edildi. Olguların ağrı ve/veya topallama yakınmalarının ortalama süresi 34.6 ay idi. Ameliyat öncesinde 12 kalçada hafif-orta düzeyde osteoartroz bulguları vardı. Klinik değerlendirme Harris kalça skoru ile yapıldı. Radyografik ölçümler ile kalça skorları arasındaki ilişki araştırıldı. Ortalama takip süresi 88 ay (dağılım 48-164 ay) idi.
Bulgular: Osteotomi sonrası 12. yılda total kalça protezi uygulanan bir hasta değerlendirmeye alınmadı. Harris kalça skoru ameliyat öncesinde ortalama 73±5 puan, son kontrolde 89±6 puan bulundu. Otuz beş kalça (%85.4) ağrısız veya çok hafif ağrılı idi. Yirmi kalçada (%48.8) çok iyi, 15 kalçada (%36.6) iyi, altı kalçada (%14.6) orta sonuç alındı. Otuz hastanın (%83.3) ameliyattan memnun olduğu görüldü. Harris kalça skoru ile femur başı örtünme yüzdesi, merkez-kenar açısı ve asetabuler açı arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Distal fragmanın medializasyon yüzdesi (r=0.28, p=0.042), osteotomi seviyesi (r= -0.6, p<0.0001), ameliyat öncesi dönemde kalçadaki osteoartroz bulgularının derecesi (r= -0.85, p<0.0001) ve yaş (r= -0.66, p<0.0001) Harris kalça skoru ile anlamlı ilişki gösterdi. Komplikasyon olarak iki kalçada yüzeyel enfeksiyon, 10 kalçada lateral femoral kutanöz sinir kesilmesi, iki kalçada kaynama gecikmesi görüldü.
Sonuç: Bulgularımız, Chiari osteotomisinin ağrılı asetabuler displazi tedavisinde belirgin klinik iyileşme sağladığını desteklemektedir.