Ahmet Emrah Acan1, Onur Hapa2, Levent Horoz2, Aylin Kara3, Hasan Havıtçıoğlu2

1Department of Orthopedics and Traumatology, Muğla Sıtkı Koçman University Training and Research Hospital, Muğla, Turkey
2Department of Orthopedics and Traumatology, Medical Faculty of Dokuz Eylül University, İzmir, Turkey
3Department of Biomechanics, Dokuz Eylül University, İzmir, Turkey

Keywords: Biyomekanik; çift sıra; rotator manşet.

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, rotator manşet onarımında çift sıra düğümsüz tespitte kanca pozisyonlarının, sütür tutma gücü üzerindeki etkileri değerlendirildi. Gereç ve yöntemler: Dört farklı çift sıra tespit tekniği değerlendirildi. Grup 1’de 15 mm genişliğindeki matris sütür, düğümsüz lateral kanca ile şafta yatay olarak; grup 2’de medial sütürler 5 mm daha lateraldeki kanca ile ve humerus şaftı uzun aksına 45° yerleştirilmiş olarak; grup 3’te grup 2’den farklı olarak matris sütür genişliği 30 mm olarak; grup 4’te medial sıra kancalarından gelen matris sütürler, 10 mm daha lateral sırada ve humerus şaftı uzun aksına dikey olacak şekilde tespit edildi. Spesimenler periyodik olarak 10 N’dan 30 N’a 0.5 Hz’de 50 siklus yüklendi ve sonra başarısızlığa yüklendi.
Bulgular: Grup 4’te grup 1 (p=0.021) ve grup 3’e (p=0.006) göre daha yüksek siklik uzama değerleri vardı. Grup1’de grup 3’e göre daha düşük maksimum yük değeri vardı (p=0.011). Çoğu spesimen sütür yırtılması ile başarısızlığa uğradı. Diğer grupların aksine, grup 4’teki spesimenlerin hiçbiri lateral kancadan sütür sıyrılması şeklinde başarısızlığa uğramadı.
Sonuç: Yatay lateral sıra kanca medial kancaya daha yakın konumlandırıldığında, daha dikey konumlandırılan lateral sıra kancaya göre daha az siklik uzama ile sonuçlandı. Lateral sıra kancanın dikey veya eğimli konumlandırılması, başarısızlık yük değerinde herhangi bir artış ile sonuçlanmadı, fakat dikey yerleşim lateral sıra kancadan sütür sıyrılmasını engelledi.