HUMERUS ÜST UÇ KIRIKLARININ MODİFİYE TANSİYON BAND YÖNTEMİ İLE FİKSASYONU

Abstract

Giriş: Humerus üst uç kırıklarının tedavisinde bugüne kadar, büyük tartışmalara yol açan ve kafa karıştıran bir çok yöntem önerilmiştir. Çoğunluğu oluşturan nondeplase veya minimal deplase kırıklar kısa süreli bir immobilizasyon sonrasında erken hareketle başarılı bir şekilde tedavi edilirken, tartışma deplase kırıkların tedavisinde ortaya çıkmaktadır. Hastalar ve
Yöntem: ?ubat 1996-Ocak 1999 tarihleri arasında, humerus üst uç kırığı nedeniyle aynı cerrah tarafından ve aynı teknik kullanılarak opere edilen 7 hasta değerlendirildi. 5’i kadın, 2’si erkek olan hastaların ortalama yaşları 61,1 (22-81) idi. Neer sınıflandırmasına göre kırık tiplerinin dağılımı şu şekilde idi: 2 hastada iki-parçalı, 1 hastada üç-parçalı, 2 hastada dört-parçalı kırık ve 2 hastada kırıklı çıkık. Tüm hastalarda, deltopektoral insizyonla girilip kırığın açık repozisyonu sağlandıktan sonra, serklaj teliyle yapılan tansiyon-band yöntemi iki adet kortikal vida kullanımı ile modifiye edilerek internal tespit sağlandı. Tüm hastalarda ameliyat sonrası dönemde iki hafta içersinde erken aktif hareketlere izin verildi. Rehabilitasyon için Hudges ve Neer tarafından önerilen 3 fazlı program uygulandı. Ortalama takip süresi 17 (11-35) ay idi. Hastalar Constant-Murley omuz skorlamasına göre ağrı, günlük yaşam aktivitesi, hareket açıklığı ve kuvvet yönünden, toplam 100 puan üzerinden değerlendirildi.
Bulgular: Erken veya geç korreksiyon kaybı, avasküler nekroz ve myositis ossifikans gibi bu tür kırıklara has komplikasyonların hiçbirine rastlanmadı. Sonuçlar 1 olguda çok iyi, 6 olguda iyi olarak değerlendirildi.
Tartışma: Uygulamış olduğumuz tekniğin, deplase humerus üst uç kırıklarının tedavisinde, fazla invazif olmayan ve erken hareket verdirebilecek güvenilirlikte uygun bir yöntem olduğunu düşünmekteyiz.