TİBİA PLATO KIRIKLARINDA YÜKSELTME, GREFTLEME VE İNTERNAL TESPİTLE TEDAVİ SONUÇLARIMIZ
Hasan Hilmi MURATLI1, Halil Yalçın YÜKSEL1, Levent ÇELEBİ1, Ali BİÇİMOĞLU1, A Yalçın TABAK2
1Sağlık Bakanlığı Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
2Sağlık Bakanlığı Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 5. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
Keywords: Tibia Plato Kırıkları, İnternal Tespit, Otojen Kemik Grefti.
Abstract
Giriş: Tibia plato kırıklarına uygulanan yükseltme, greftleme ve internal tespit tedavisinin klinik ve radyolojik sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Hastalar ve
Yöntem: Çalışmamıza AO/ASIF sınıflandırmasına göre tip B2 ve B3 kırığı olan 17 hastanın 18 dizi dahil edildi. Takip süremiz ortalama 32 (24-72) aydır. Hastaların yaş ortalaması 44.6 (23-74) idi. Tibia plato kırıklarının 13’ü (%72.2) lateral, 5’i (%27.8) medial bölgeyi ilgilendirmekteydi. Ameliyat öncesi grafilerde kırık bölgesinde ortalama çökme miktarı 11.78 (8-22) mm, ortalama kondüler genişleme miktarı ise 12.05 (7-20) mm ölçüldü. 3 hastada (%16.7) 10 derecenin üzerinde varus-valgus instabilitesi saptandı. Tüm dizlerde, eklem yüzeyi görülerek çökmüş kondüler eklem yüzü redükte edilip, otojen kemik grefti yükseltme uygulanan bölgeye yerleştirildi. AO tekniğine uygun olarak internal tespit yapıldı.
Bulgular: Hohl değerlendirme kriterlerine göre son değerlendirmede ortalama puan 80.5 (56-94) idi. Olguların 3’ünde (%16.7) mükemmel, 6’sında (%33.3) iyi, 6’sında (%33.3) orta, 3’ünde (%16.7) kötü sonuç alındı. Medial bölge kırıklarında, eşlik eden fibula kırığı, bağ ya da menisküs yaralanması, ilave alt ekstremite kırığı olan hastalarda, diz eklem hareketlerine geç başlanılan hastalarda sonuçların kötü etkilendiği saptandı. Hastalarımızın radyografik olarak 14’ünde (%77.7) ameliyat sonrası 2.yılda ameliyat öncesi kondiler çökme miktarının %50’sinden az, 4 vakada (%22.2) %50’sinden fazla yeniden kondiler çökme gözlenmiştir. Ancak son kontroldeki radyografik değerlerin fonksiyonel ve klinik değerlendirme ile uyumlu olmadığı gözlenmiştir.
Tartışma: Tibia plato kırıklarında yükseltme, greftleme ve internal tespitin, aşırı çökme gösteren tibia plato kırıklarında stabil, hareketli ve ağrısız bir eklem elde edebilmek için en uygun tedavi yöntemi olduğu görüşündeyiz.