KARPAL TÜNEL SENDROMLU HASTALARDA BEDEN KİTLE İNDEKSİ VE ŞİDDETİN DEĞERLENDİRİLMESİ
M Tuğrul ÇOLAKOĞLU, Hamza ÖZER, Temel OĞUZ, Şükrü SOLAK, Savaş AĞAOĞLU
Muhittin Ülker Acil Yardım ve Travmatoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi II Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
Keywords: Karpal Tünel Sedromu, Tuzak, Nöropati, Obezite.
Abstract
Giriş: Çalışmamızda başta obezite olmak üzere bazı kişisel risk faktörlerinin Karpal Tünel Sendromu (KTS) gelişimindeki rolünü ve obezitenin KTS şiddeti üzerindeki etkilerini araştırdık. Hastalar ve
Yöntem: Anamnez, fizik muayene ve EMG sonrasında KTS tanısı konan 55 hastanın 80 eli çalışmaya dahil edildi. Beden Kitle İndeksi (BKİ) (kg/m2) hesaplandıktan sonra hastalar WHO kriterlerine göre gruplandı. KTS’nun şiddeti ise duysal ileti hızı (DİH) ile değerlendirildi.
Bulgular: Sekiz (%14,5) hastada hipotiroidi, 6 (%10,9) hastada geçirilmiş radius distal uç kırığı tespit edildi. Yirmi hastada 5- 40 adet/gün arasında değişen en az 10 yıllık sigara kullanımı öyküsü vardı. Beş hastamızın geçmişte daktilograf olarak, 1 hastamızın ise bilgisayar operatörü olarak halen aktif olarak çalışmaya devam ettiğini öyküsünü aldık. Hastaların %3,6’sı zayıf, %14,5’i normal kilolu, %25,5’i fazla kilolu, %47,3'ü obez ve %9,1’i morbid obez idi. Ortalama BKİ 30,7 kg/m2 (18-42) olup 45 (%81,9) hasta fazla kilolu, obez ve morbid obez grubundadır. KTS’nun şiddetine göre sınıflandığında 80 elden 34 (%42,5) şiddetli, 24 (%30) orta, 22 (%27,5) ılımlı olarak değerlendirildi.
Tartışma: Yüksek BKİ olan hastalarda n.medianus’un sıkışmasına sinir etrafında artmış olan yağ dokusunun zemin hazırladığını düşünüyoruz. İdiopatik KTS multifaktöryel bir durum olup kişisel risk faktörlerinden hiçbirinin tek başına sorumlu olamayacağı, obezitenin ise KTS gelişiminde önemli bir risk faktörü olduğu kanısındayız.