Yaşlılarda çift kolon asetabuler kırıklar için osteosentez ve endoprotez hibrid kombinasyonu “finite element” yöntemi ile daha çok stabilite sağlar
András Kocsis1, Károly Váradi2, Gábor Szalai2, Tamás Kovács1, Tamás Bodzay1
02Budapest University of Technology and Economics, Faculty of Mechanical Engineering,
Department of Machine and Product Design, Hungary
1Jeno Manninger National Institute of Traumatology, Budapest, Hungary
Keywords: Asetabüler kırık, asetabulum, sonlu eleman modeli, pelvik travma, plak osteostentezi, total kalça replasmanı.
Abstract
Amaç: Bu çalışmada yaşlılarda çift kolon kırıklarında osteosenteze (plak ve vida tespiti) kıyasla kalça artroplastisi ile desteklenen aynı yöntemin (hibrid çözüm) mekanik stabilitesi karşılaştırıldı.
Hastalar ve yöntemler: Çift kolon kırıkları için geliştirilen ileri sonlu eleman pelvis modelinde mekanik araştırmalar yapıldı. İncelenen simüle edilen implant kombinasyonları şunlardı: poliaksiyel vidalı ve U plaklı, halkalı, modüler asetabüler sepet; medial horizontal (linea terminalis) ve kuadrilateral kemik yüzeylerine yerleştirilen poliaksiyel vidalı plaklar; U plaklı, modüler asetabüler kap ve çeşitli ebatlarda sonlu eleman modeline (FEM) göre optimize edilen poliaksiyel vidalar. Bu modellerde yük, gerilim ve implant deformasyonuna bağlı farklı hareket paternlerinden doğan pik yük pozisyonlarındaki muhtemel kaymalar ölçüldü.
Bulgular: Hibrid sistemler, piyasada bulunan implantlarda minimum deformasyona neden oldu. Tek başına konvansiyonel osteosenteze kıyasla, asetabüler kırık bölgelerinde daha az muhtemel kayma ve daha yüksek stabilite gözlendi. Mevcut ve uygun implant ebatlarına göre optimizasyon yapıldığında, stabilitede anlamlı düzeyde ilave bir artış izlendi.
Sonuç: Yaşlılarda çift kolon kırıklarının tedavisinde biyomekanik modellerde osteosentez ve protez implantasyonunu içeren hibrid yöntem daha fazla stabilite sağlamaktadır.