Hareketli polietilen ve sabit polietilen total diz replasmanları için sağkalım oranı ve revizyon riskinin karşılaştırılması
Marek Lacko, Daniela Schreierová
Department of Orthopedics and Traumatology of Locomotors Apparatus, Medical Faculty of Pavol Jozef Safárik University and
University Hospital of L. Pasteur, Kosice, Slovakia
Keywords: Sabit polietilen, hareketli polietilen, revizyon, sağkalım, total diz replasmanı.
Abstract
Amaç: Bu çalışmada hareketli polietilen (HP)’e kıyasla sabit polietilen (SP) total diz replasmanı (TDR)’nda sağkalım oranı ve revizyon riskinde farklılık olup olmadığı belirlendi.
Hastalar ve yöntemler: Bu prospektif gözlemsel çalışmaya 63 hastada (23 erkek, 40 kadın; ort. yaş 69.7 yıl; dağılım, 46.5-85.5 yıl) takip eden revizyon cerrahisi olan, patella eklem yüzeyi değiştirilmeyen 1571 çimentolu posterior olmayan stabilize TDR dahil edildi. SP TDR grubu 756 revize olmayan ve 31 revize implanttan oluştu. HP TDR grubu 752 revize olmayan ve 32 revize diz içerdi. TDR’nin sağkalım oranı Kaplan-Meier yöntemi ile belirlendi ve revizyonun insert tipine ilişkin göreli risk (GR)’i belirlendi. Göreli riskin analizi revizyon zamanı ve revizyon nedenine dayanılarak alt gruplara ayrıldı.
Bulgular: Sabit p olietilen v e H P T DR’ler a rasında k ümülatif sağkalım oranı ve herhangi bir nedenle total revizyonun GR’si açısından anlamlı farklılık bulunmadı. Herhangi bir nedenle erken revizyon alt grubunda, HP’de 2.22 kat artmış revizyon riski bulundu (p=0.02). HP’de herhangi bir nedenle geç revizyon riski SP’deki riskten daha düşüktü (GR 0.27; p=0.009). HP’de erken revizyon alt grubunda instabilite için daha yüksek revizyon riski bulundu (GR 23.8; p=0.03). HP aseptik gevşeme için anlamlı şekilde daha düşük total (GR 0.46; p=0.049) ve geç (GR 0.14; p=0.008) revizyon riski ile ilişkiliydi.
Sonuç: Hareketli polietilen ve SP TDR’ler arasında kümülatif sağkalım oranlarında farklılık bulunmadı. SP TDR’lere kıyasla HP TDR’ler aseptik gevşemeye bağlı daha düşük revizyon riski ile ilişkiliydi. HP insertler sadece instabiliteye bağlı erken revizyonlar için anlamlı bir risk faktörü oluşturdu.