Ekstremite yerleşimli epidermoid kistler

Abstract

Amaç: Bu çalışmada ekstremite yerleşimli epidermoid kistlerin insidansı, anatomik yerleşimi, travmayla ilişkisi, tedavi komplikasyonları, tedavi sonrası nüks oranları ve nüksü etkileyen faktörler araştırıldı.
Hastalar ve yöntemler: Çalışmada Ocak 2012 - Haziran 2017 tarihleri arasında ekstremite yerleşimli epidermoid kist tanısı konmuş ve bu nedenle ameliyat geçirmiş 120 hasta (76 erkek, 44 kadın; ort. yaş 41.8 yıl; dağılım 9-76 yıl) retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, kistin yerleşim yeri, anatomik yerleşimi, yakınma süresi ve travma öyküsü ile beraber ameliyat sırasında kist üzerinde kütanöz adacık bırakılıp bırakılmadığı ve kist rüptürü olup olmadığı, nüks oranları ve nüks oranlarının bu parametrelerle ilişkisi araştırıldı.
Bulgular: Nüks olan ve olmayan hastalarda; yaş, cinsiyet dağılımı, kistin büyüklüğü ve yerleşim yeri açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0.05). Ameliyat sırası kütanöz adacık bırakılan hastalarda nüks oranları anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.05). Ameliyat sırası kist rüptürü meydana gelen hastalarda nüks oranları anlamlı olarak daha yüksekti (p<0.05). Nüks ve travma öyküsü arasında anlamlı ilişki yoktu (p>0.05). Ameliyat sırası kist rüptürü oranları kütanöz adacık bırakılan hastalarda anlamlı olarak daha düşüktü (p<0.05).
Sonuç: Epidermoid kistler en sık elde yerleşimlidir. Farklı boyut ve karakterlerde, atipik yerleşimli de olabilir. Ameliyat sonrası olası komplikasyonları ve nüks oranlarını azaltmak için kistin sınırlarını ve özelliklerini iyi tanımlamak ve kisti kütanöz adacıkla beraber eksize ederken ameliyat sırası rüptürden kaçınmak gerekir.