GELİŞİMSEL KALÇA ÇIKIĞININ CERRAHİ TEDAVİSİNDE SALTER PELVİK OSTEOTOMİSİNİN SONUÇLARI

Abstract

Giriş: Erken tanı konulan gelişimsel kalça çıkığının tedavisi hemen hemen standardize edilmesine rağmen, geç tanı konulan GKÇ tedavisinde bir takım tartışmalar günümüzde de devam etmektedir. Hastalar ve
Yöntem: Bu çalışmada yürüme sonrası tanı konulan ve Salter innominate osteotomisi ve açık redüksiyonla tedavi edilen 47 hastanın 65 kalçası değerlendirildi. Hastaların 37’si kız, 10’u erkekti. Hastaların 18’inde bilateral tutulum, 29’unda ise tek taraflı tutulum vardı. Hastaların 27’si (%59) 1.5-3, 14’ü (%29) 4-6 yaş grubunda olup, geri kalan 6 (%10) hasta ise 7-10 yaşlar arasında idi. Açık redüksiyon ve Salter innominate osteotomisi ile birlikte 22 hastaya adduktor tenotimisi, 19 hastaya subtrokanterik kısaltma, derotasyon ve varizasyon osteotomisi yapıldı.
Bulgular: Hastalar ortalama 61 (17-132) ay takip edildiler. Sonuçların değerlendirilmesinde D.W. McKay’ın klinik ve Severin radyolojik değerlendirme kriterleri kullanıldı. Kalçaların 52’sinde (%80) çok iyi ve iyi sonuç alındı. Geri kalan 8 (%12) kalçada orta ve 5 (%8) kalçada ise kötü sonuç alındı. Önemli komplikasyon olarak kabul edilen avasküler nekroz 8 (%12.3), redislokasyon ise 4 (%6) kalçada görüldü.
Sonuç: Gelişimsel kalça çıkığı olgularının yürüme sonrası tedavisinde asetabuler malpozisyonu düzeltebilmesi nedeniyle etkili bir tedavidir. Ayrıca 4 yaşın üzerindeki hastalarda bu operasyona ek olarak femur üst ucunu düzeltici osteotomilerin eklenmesi gerektiğini düşünüyoruz.