İNTRAARTİKÜLER ÇOK PARÇALI KALKANEUS KIRIKLARINDA SUBTALAR EKLEMİN PRİMER İNSİTU ARTRODEZİ
Hasan Hilmi MURATLI1, Fırat YAĞMURLU1, Uğur GÜNEL2, Ali BİÇİMOĞLU1, Yalçın TABAK1
1Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 3. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Ankara
2Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi 4. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği, Ankara
Keywords: Kalkaneus Kırıkları, Subtalar Artrodez.
Abstract
Amaç: Bu çalışmanın amacı eklem içi çok parçalı kalkaneus kırıklarında subtalar ekleme uygulanan primer insitu artrodezin sonuçlarını değerlendirmektir. Hastalar ve
Yöntem: Çok parçalı eklem içi kalkaneus kırığı olan 17 hastamızın 20 ayağına Esseks-Lopresti yöntemi ile kapalı redüksiyonu takiben, perkütan kanüllü vida uygulama prensibi ile primer insitu arthrodez prosedürü uygulanmıştır. Kalkaneus üst yüzeyinin çok parçalı oluşunun adeta bir greft etkisi yarattığı ve mevcut travma sırasında talus alt yüzü kıkırdağının da zedelendiği varsayımı ile klasik bir artrodez uygulanmaksızın uygulanan immobilizasyonla radyolojik olarak füzyonun oluşabileceğini göstermek istedik. Ortalama takip süremiz 20 ay (10 ay-32 ay)dır. Sonuçlarımızı Paley ve arkadaşlarının subjektif ve objektif değerlendirme skalasına göre değerlendirdik. Ayrıca radyolojik olarak füzyonun gelişmesi, topuk yüksekliği, komşu eklemlerde dejeneratif artrit gelişimi temel parametreler olarak değerlendirilmi ştir.
Bulgular: Subjektif ve objektif değerlendirme skalasına göre 3 ayakta (%15) mükemmel, 12 ayakta (%60) iyi, 2 ayakta (%10) orta ve 3 ayakta (%15) kötü sonuç elde ettik. Bu yöntemle normal taraf ayakların ortalama değerleri ile karşılaş- tırıldığında ortalama 4mm kayıp ile topuk yüksekliğinin ve ayrıca talonavikuler, ayak bileği ve kalkaneoküboid eklemlerde hareketin korunabildi ğini ve füzyonun oluşabildiğini (%90) gördük.
Tartışma: Kanaatimizce bu yöntemle de başarılı bir füzyon elde edilebilmektedir. Bu uygulama ile çok parçalı intraartiküler kalkaneus kırıklarından sonra topuk yüksekliğinde azalma ve subtalar eklem artritine sekonder oluşması beklenen yakınmaların önüne geçilerek ağrısız ve fonksiyonel bir ayak elde edilebileceğini düşünmekteyiz..