KİENBÖCK HASTALIĞINDA RADİAL KISALTMANIN YERİ
Taşkın ALTAY1, Murat BAŞ2, Levent KARAPINAR1, Hasan ÖZTÜRK1, Mehmet Rıfkı US1
1Sosyal Sigortalar Kurumu Tepecik Eğitim Hastanesi 1. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
2Sosyal Sigortalar Kurumu Nazilli Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji
Keywords: Kienböck Hastalığı, Radial Kısaltma.
Abstract
Giriş: Çalışmamızda Kienböck hastalığı nedeniyle radial kısaltma uygulamalarımızı retrospektif olarak değerlendirdik. Hastalar ve
Yöntem: ?ubat 1994-Ocak 1998 tarihleri arasında, kliniğimizde, Kienböck hastalığı nedeniyle16 hastaya radial kısaltma uygulandı. Olguların 9’u erkek, 7’si kadın olup yaş ortalaması 30.2 idi. Lichtman sınıflamasına göre 4 olgu evre 2, 6 olgu evre 3A, 5 olgu evre 3B ve 1 olgu evre 4 olarak sınıflandırıldı. El bileğindeki ağrı durumu, kavrama gücü ve fonksiyonel el bileği hareket açıklığı; radyografik olarak preoperatif ve postoperatif karpal yükseklik oranı, ulnar varyans ölçümü, stahl indeksi, radial inklinasyon açısı, lunat fossa inklinasyon açısı değerlendirildi.
Sonuçlar: Nakamura el bileği skorlama sistemine göre sonuçlarımızı değerlendirdik. Buna göre %6.25 mükemmel, %68.75 iyi, %18.75 orta ve %6.25 kötü sonuç elde edildi. Olguların ağrılarında azalma, kavrama gücünde ve el bileği hareket genişliğinde belirgin artış tespit edildi.
Tartışma: Kienböck hastalığının tedavisinde özellikle evre 2,3A ve hatta 3B hastalarda eklem dışı bir girişim olan radial kısaltmanın ilk akla gelecek seçeneklerden biri olduğu görüşündeyiz.