KARPAL TÜNEL SENDROMUNUN CERRAHİ TEDAVİSİNDE UYGULANAN ALTERNATİF METODLARIN KARŞILAŞTIRILMASI

Abstract

Amaç: Açık karpal tünel gevşetmesi (KTG), karpal tünel sendromunun (KTS) cerrahi tedavisinde altın standart olarak kabul edilmekle birlikte, bazı dezavantajlarının olduğu görülmüştür. Endoskopik ve mini açık yöntemler alternatif olarak bildirilmiştir. Kliniğimizde uygulanan üç yöntemin sonuçlarını karşılaştırdık. Hastalar ve
Yöntem: İdiopatik KTS tanısı alan 62 hastanın 78 eli opere edildi; 51(%65) ele açık, 19 (%24) ele endoskopik ve 8 (%11) ele mini açık KTG uygulandı. Yirmiikisi erkek, 40’ı kadın, ve yaş ortalamaları 42 (21-63 arası) olan hastalar, ortalama 25 ay (8-46 ay) takip edildi. Hastalar postoperatif, semptomların erken dönemde (ilk üç hafta) kaybolması, genel memnuniyet derecesi ve günlük aktivitelere dönüş zamanının uzunluğu açılarından değerlendirildi. Ayrıca, üç yöntemin komplikasyon ve rekürrens oranları karşılaştırıldı.
Bulgular: Postoperatif erken dönemde semptomların kaybolma oranları açık, endoskopik ve mini açık yöntemler sonrası sırasıyla %92, %80 ve %89 olarak saptandı. Genel memnuniyet derecesi tüm gruplarda ’iyi’ olarak belirlendi. Günlük aktivitelere dönüş, açık yöntem sonrası ortalama üç hafta iken, diğer iki yöntem sonrası iki hafta idi. Açık KTG sonrası %10 hastada skar hassasiyeti görülmesi dışında, tüm gruplarda başka komplikasyonla karşılaşılmadı. Açık grupta %2, endoskopik grupta ise %10 oranında rekürrens saptandı. Mini açık KTG sonrası rekürrens görülmedi.
Sonuç: Endoskopik ve mini açık KTG sonrası hastaların günlük aktivitelere dönüş sürelerinin, açık yönteme kıyasla daha kısa olduğu gözlendi. Hasta tatmini tüm gruplarda iyiydi. Açık yöntemin postoperatif morbidite oranı, diğerlerine göre daha yüksek bulunurken, endoskopik KTG sonrası literatürde belirtilen komplikasyonların hiçbiriyle karşılaşılmadı. Endoskopik yöntemin rekürrens oranının diğerlerine göre daha yüksek olması, kliniğimizin bu yöntem için öğrenme eğrisinde bulunmasına bağlandı.