RADİUS DİSTAL UÇ KIRIKLI HASTALARDA KEMİK MİNERAL YOĞUNLUĞU ÖLÇÜMÜ

Abstract

Amaç: Menopoz sonrası, osteoporozu olan kadınlarda sık görülen radius distal uç kırığı geçirmiş hastaların kalça, vertebra ve karşı taraf radius kemik mineral yoğunluğu (KMY) değerlerini tespit etmek, bunları aynı yaş grubundan kırık geçirmemiş kontrol grubu ile karşılaştırmak ve KMY ile radius distal uç kırığı arasındaki ilişkiyi irdelemek. Hastalar ve yöntem: Menapoz sonrası radius distal uç deplase kırığı sebebiyle kliniğimize başvuran 26 kadın (Yaş ortalaması 60,7 yıl) hasta değerlendirildi. Hastaların hepsi klinik ve radyolojik muayenenin ardından kapalı repozisyon ve alçı ile tedavi edildi. Aynı yaş grubunda ve menapoz sonrası olan fakat kırık geçirmemiş 19 kadın olgu kontrol grubu olarak alındı. Hasta ve kontrol grubunun kemik mineral yoğunluğu, dual enerji x-ray absorbsiyometri (DEXA) ile ölçüldü. Hastalarda ölçümler aynı makine ve teknisyen ile kırıktan sonra ilk 10 gün içersinde, kontrol grubunda ise daha geniş bir zaman aralığında yapıldı. Kemik mineral yoğunluğu ölçümlerinde; lomber bölge, femur boynu ve kırığı olan hastalarda karşı taraf, kontrol grubunda ise dominant taraf radius t ve z değerlerine bakıldı. Sonuçlar dünya sağlık örgütünün tanısal kriterlerine göre değerlendirilerek, karşılaştırıldı.
Sonuçlar: Hastaların karşı taraf distal radius için t ve z skorları sırasıyla ortalama –3.07 ve –2.08 tespit edildi. Lomber bölge(L2-4) için ortalama t skoru –2.34 ve z skoru –1.17, femur boynu için ortalama t skoru –1.5 ve z skoru -0.57, total t skoru –2.67 ve z skoru –1.38 idi. Distal radius, femur boyun ve total t skorları kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşüktü (p<0.05). Bir hasta dışında tüm hastalarda radius için ortalama t skoru – 2.5’den düşük idi. Bir hastada el bileği kırığını takiben 1 ay sonra kalça kırığı gelişti. Kırıklı grupta kilo anlamlı olarak azdı (p<0.05). Çıkarımlar: Çalışmada radius distal uç kırıklı hastaların distal radius, femur boynu ve total t skorları, kırık geçirmemiş kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Düşük KMY değerleri kırık gelişimi ile ilişkili göründüğünden menapoz sonrası tüm kadınlara rutin en az bir kere kemik mineral yoğunluğu ölçümü yapılmasını ve uygun hasta grubuna erken dönemde tedavi başlanmasını önermekteyiz.