SUBAKROMİAL SIKIŞMA SENDROMUNUN TEDAVİSİNDE AKROMİOPLASTİNİN YERİ
Hayrettin KESMEZACAR, Rıfat ERGİNER, Muharrem BABACAN, Tahir ÖĞÜT, Bülent YÜCEL
İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı, Kocamustafapaşa, İstanbul
Abstract
Giriş: Akromioplasti, subakromial sıkışma sendromunda (SSS) rutin olarak uygulanan bir girişim olmakla beraber, son yıllarda sıkışmanın nedeninin akromion morfolojisi olduğu tartışılmaktadır. Çalışmamızda SSS ‘nda akromioplasti uygulanan ve uygulanmayan olguların sonuçları retrospektif değerlendirilmiştir. Hastalar ve
Yöntem: 1992-2002 yılları arasında SSS nedeni ile opere edilen ve kontrolleri yapılabilen 30 hasta çalışmaya alındı. Ondört olguya (Grup 1) anterior akromioplasti uygulandı. Sadece subakromial bursektomi ve spur eksizyonu yapılan, akromioplasti yapılmayan 16 olgu ise Grup 2’yi oluşturdu. Her iki grubun kısa dönem klinik ve subjektif bulguları karşılaştırıldı.
Bulgular: Grup 1’de ameliyat öncesi Constant skoru ortalama 51 iken, takiplerde ortalama 86.7 olarak bulundu. Aynı değerler Grup 2 için ise sırası ile 52.3 ve 88 idi. Hastaların subjektif değerlendirmelerinde 1. Grupta %86, 2. Grupta ise %94 başarı sağlandı.
Tartışma: Çalışmamızda akromioplasti yapılan ve yapılmayan grup arasında belirgin bir fark görülmemektedir. Akromion ve korakoakromial ligaman, humerus başının yukarı migrasyonuna karşı pasif stabilizatör rolü oynamakta ve omuz biomekaniğinde önemli bir görev üstlenmektedir. Teorilere dayanarak bu yapıların her girişimde refleks olarak feda edilmemeleri gerekir.