Malleol kırıklarında transfiksasyon vidasının çıkarılması veya bırakılmasının fonksiyonel sonuçlara etkisi
Emrah Kovalak, Fırat Seyfettinoğlu, Mert Tüzüner, Yalım Ateş
Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi 2. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği
Keywords: Ayak bileği yaralanması/sınıflandırma/cerrahi; kemik vidası; kırık fiksasyonu/internal/yöntem.
Abstract
Amaç: Malleol kırığı nedeniyle cerrahi uygulanmış hastalarda transfiksasyon vidasının çıkarılmasının fonksiyonel sonuçlar üzerindeki etkisi değerlendirildi ve ameliyat sonrası nda vidanın çıkarılmadığı hastalarla karşılaştırıldı.
Hastalar ve yöntemler: Çalışmaya, malleol kırığı tanı- sıyla ameliyat edilen ve transfiksasyon vidası uygulanan 27 hasta (16 erkek, 11 kadın; ort. yaş 44.5; dağılım 16- 61) alındı. Kırıklar 10 hastada (%37) Weber tip A, 12’sinde (%44.4) tip B, beşinde (%18.5) tip C idi. On altı hastada transfiksasyon vidası çıkarılmış, 11’inde çıkarı lmamıştı. Vidanın çıkarılma süresi ameliyat sonrası ortalama 7.6 hafta (dağılım 6-9 hafta) idi. Fonksiyonel sonuçlar Weber protokolüne göre değerlendirildi. Ortalama takip süresi transfiksasyon vidasının çıkarıldığı grupta 28 ay (dağılım 25-42 ay), vidanın çıkarılmadığı grupta 30 ay (dağılım 24-40 ay) idi.
Bulgular: Transfiksasyon vidası çıkarılan grupta dört hastada (%25) mükemmel, yedisinde (%43.8) iyi, beşinde (%31.3) kötü sonuç elde edildi. Vidanın çıkarılmadığı grupta üç hastada (%27.3) mükemmel, beşinde (%45.5) iyi, üçünde (%27.3) kötü sonuç elde edildi. Vidanın çıkarı ldığı ve çıkarılmadığı gruplar arasında iyileşme düzeyi, ağrı skoru, artroz varlığı açısından anlamlı farklılık görülmedi (p>0.05).
Sonuç: Bulgularımız, trikortikal elastik fiksasyon yapı- lan hastalarda sindesmotik iyileşme sağlandıktan sonra yük verilmesinde bir sakınca olmadığını, bunun için vidanı n çıkarılması gerekmediğini göstermektedir.