İntrapelvik asetabulum cerrahisi: Plak tespitinin pozisyonlandırılması osteosentezin stabilitesinde bir rol oynar mı?
Gergely Sztrinkai1, Tamás Bodzay1, Benjámin Madarász2, Gergely Zoltán1, Tamás Gál3, Károly Váradi2
1Trauma Centre, Péterfy Hospital, Budapest, Hungary
2Faculty of Mechanical Engineering, Institute of Machine Design University of Technology and Economics, Budapest, Hungary
3Semmelweis University, Trauma Department, Budapest, Hungary
Keywords: Sonlu elemanlar analizi; kırık tespiti; pelvis.
Abstract
Amaç: Bu çalışmada plak tespitinin pozisyonlandırılmasının osteosentezin stabilitesinde bir rol oynayıp oynamadığı araştırıldı. Gereç ve yöntemler: Asetabulumun anterior kolon kırığı ve T-tipi kırığının örneklendirilmesi için sonlu elemanlar modeli kullanıldı. Kırık tespiti üç farklı varyasyonda gerçekleştirildi: kraniyal pozisyonlu plak, medial pozisyonlu plak ve iki yöntemin bir kombinasyonu. Kırığı tespit etmek için tüm olgularda plağın iki ucuna 3-3 vidalar yerleştirildi.
Bulgular: Her iki kırıkta kraniyal pozisyonlu veya medial pozisyonlu plak kullanıldığında kırık aralığında neredeyse aynı miktarda kayma saptandı ve iki plak eşzamanlı kullanıldığında kayma miktarı daha az değildi.
Sonuç: Plak tespitinin pozisyonu osteosentezin stabilitesini etkilememekte ve basit kırık paternlerinde iki plak kullanılan tespit tek bir plaktan daha fazla stabilite sağlamamaktadır.