Ayak bileği eklemine uzanan distal tibia kırıklarında intramedüller çivi uygulanabilir mi?

Abstract

Amaç: Bu çalışmada intramedüller çivi ile tedavi edilen AO/OTA (Arbeitsgemeinschaft fur Osteosynthesefragen/ Orthopaedic Trauma Association) 43C1 ve C2 tipi kırıkların fonksiyonel ve radyolojik sonuçları ile tedavi komplikasyonları değerlendirildi.
Hastalar ve yöntemler: İntramedüller çivi ile tedavi edilen 35 AO/OTA tip 43C1 ve C2 hasta (26 erkek, 9 kadın; ort. yaş 39.8±16.9 yıl; dağılım 19-82 yıl) retrospektif olarak değerlendirildi. On hastada (%29) çivi dışı interfragmanter ilave iki vida uygulanırken 17 hastada (%49) çivi dışı interfragmanter ilave bir vida uygulandı. Sekiz hastada (%23) çivi dışı interfragmanter ilave vida uygulanmadı. Kırığın kaynama durumu, kaynama süresi, dizilim problemleri ve komplikasyonlar değerlendirildi. Hastaların klinik değerlendirmesi Olerud ve Molander skoru kullanılarak ve ayak bileği eklem hareket açıklığı ölçülerek yapıldı.
Bulgular: Otuz beş hastanın tamamında kaynama sağlandı. Ortalama kaynama süresi 16.5±2.8 hafta (dağılım 12-24 hafta) ve ortalama Olerud ve Molander skoru 88±8.24 idi. Bir hastada varus deformitesi, iki hastada valgus deformitesi ve bir hastada rotasyon deformitesi saptandı. Üç hastada (%9) yüzeyel enfeksiyon saptandı. Hiçbir hastada derin enfeksiyon saptanmadı.
Sonuç: İntramedüller çivi uygulaması basit intraartiküler distal tibia kırıkları için kontrendike değildir. Bu kırıklarda gerektiğinde ilave perkütan vida ile birlikte tekniğine uygun olarak yapılan intramedüller çivi uygulaması yüksek kaynama oranları, yüksek fonksiyonel sonuçlar ve düşük komplikasyon oranları ile başarılı bir tedavi seçeneğidir.