Mezenkimal kök hücreler metisiline dirençli Stafilokokus epidermidis vasküler greft enfeksiyonları üzerinde önemli anti-enfektif etkiye sahiptir
İbrahim Deniz Canbeyli1, Mehmet Kabalcı2, Meriç Çırpar1, Meral Tiryaki2, Birhan Oktaş1
1Department of Orthopedics and Traumatology, Kırıkkale University, School of Medicine, Kırıkkale, Turkey
2Department of Cardiovascular Surgery, Kırıkkale University, School of Medicine, Kırıkkale, Turkey
Keywords: Dakron, mezenkimal kök hücreler, politetrafloroetilen, tigesiklin, vasküler greft enfeksiyonları.
Abstract
Amaç: Bu çalışmada, mezenkimal kök hücre (MKH) implantasyonunun metisiline dirençli Stafilokokus epidermidis (MDSE)’in neden olduğu vasküler greft enfeksiyonları üzerindeki etkileri değerlendirildi ve antibiyotik tedavisi ile karşılaştırıldı. Gereç ve yöntemler: Sağlıklı erişkin 56 Wistar sıçanı (yaş, 5 ay üzeri; ağırlık, 300-350 g) sekiz gruba ayrıldı. Grup 1 kontrol grubu, grup 2 enfekte kontrol grubu olarak tanımlandı. Grup 3 ve 4 Dakron grefti uygulanan, MDSE ile enfekte olan, sırasıyla tigesiklin ve MKH tedavisi uygulanan gruplar olarak tanımlandı. Grup 5 ve 6 politetrafloroetilen (PTFE) greft uygulanarak MDSE ile enfekte edildi. Bu gruplara da sırasıyla tigesiklin ve MKH tedavisi uygulandı. Grup 7 ve 8 greft uygulanmadan, MDSE ile enfekte edildi ve sırasıyla bu gruplara da tigesiklin ve MKH tedavisi uygulandı. Greftler ve yumuşak doku örnekleri ameliyattan 13 gün sonra alındı. Greft çevresi dokuda koloni sayımı yapıldı. Tüm numuneler, kök hücre aktivitesini gösteren belirteçler açısından enzime bağlı bağışıklık deneyi (ELISA) ile değerlendirildi.
Bulgular: Tedavilerin genel başarısı, kullanılan greftten bağımsız olarak, MDSE rekürrensi olan sıçanların sayısı ile değerlendirildi. Tedavi edilmeyen grup 2, tigesiklin grupları (3, 5 ve 7) ile MKH grupları (4, 6 ve 8) arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlıydı. Mezenkimal kök hücre ve tigesiklin tedavilerinin başarısı Dakron, PTFE ve greft uygulanmayan gruplarda benzerdi. Dakron gruplarında MDSE enfeksiyonunun hem MKH hem de tigesiklin tedavisine karşı bir direnci vardı. Bu, Dakron greftlerinin enfeksiyona duyarlılığının bir göstergesi olarak kabul edildi. Ancak, grup 2 ve Dakron grupları arasında bakteriyel kolonizasyon açısından anlamlı farklılık yoktu. ELISA sonuçları üç sitokinde anlamlıydı.
Sonuç: Mezenkimal kök hücreler, tek başına alternatif bir tedavi seçeneği veya vasküler greft enfeksiyonlarının kontrolü için kombine terapinin bir parçası olarak kabul edilebilir.