How successful are Turkish orthopedists in complying with time limit in scientific presentations?

Abstract

ÖZ Amaç: Bu çalışmada ulusal olarak düzenlenen ve konuşmacı ve katılımcı sayıları açısından Türkiye’nin en büyük ortopedi ve travmatoloji toplantılarından olan 26. Ulusal Türk Ortopedi ve Travmatoloji Kongresinde bilimsel sunumların süreleri ve sunumlarda zaman kısıtlamasının aşılması oranlarına etki eden faktörler araştırıldı. Gereç ve yöntemler: Türk ortopedistlerin konuşma süreleri ve bu sürelerin programda belirtilen sürelere oranları hesaplandı. Sunum yapan konuşmacılara ait etkenler (yaş ve çalıştıkları kurumlar) ve sunum yapılan gün, salon ve saat gibi etkenlerin konuşma süreleri ile ilişkisi olup olmadığı araştırıldı. Alt dernek ve şubelerin oturumlarındaki süreler sınıflandırılarak istatistiksel olarak karşılaştırıldı.
Bulgular: Yaş ortalaması 47 yıl (dağılım 28-71 yıl) olan 480 konuşmacının sadece 171’i (%35.6) sunumlarını programda belirtilen zaman içerisinde tamamladı. Konuşmacıların yaşı arttıkça konuşma süreleri istatistiksel olarak anlamlı şekilde arttı. Birinci gün yapılan sunumlarda zaman kısıtlamasına uymama oranları daha fazla idi. Toplantı salonları ve toplantı saatleri arasında zaman kısıtlamasına uyma yüzdeleri açısından anlamlı bir farklılık yoktu. Konuşmacıların çalıştığı kurumlara göre yapılan analiz, zamanı kullanma yüzdeleri açısından anlamlı bir farklılık göstermedi. Kemik Yumuşak Doku Tümörleri Derneği, Spor Travmatolojisi Şubesi ve Türk Ortopedi ve Travmatoloji Birliği Derneği oturumlarında verilen ve kullanılan zamanlar arasında anlamlı bir farklılık vardı. Ayak ve Ayak Bileği Cerrahisi Şubesi, Omuz Dirsek Cerrahisi Derneği ve Türk Ortopedik Araştırma Derneği oturumlarında zaman kısıtlamasına uyma oranları daha yüksek idi.
Sonuç: Türk ortopedistleri bilimsel sunumlarda zaman kısıtlamasına uymada başarısızdır. Bu konuda farkındalık oluşturulmalı, çeşitli önlemler ve eğitimler ile zaman disiplini sağlanmalıdır