Parsiyel protez ile tedavi edilen yaşlı femur üst uç kırıklarında mortalite ve morbidite ilişkisi
Muhittin Şener, Volkan Onar, Cemal Kazımoğlu, Serhan Yağdı
Keywords: Parsiyel protez; komorbid faktörler; mortalite.
Abstract
Amaç: Bu çalışmada kalça kırığı nedeniyle parsiyel protez uygulanan yaşlı hasta grubunda tedavi etkinliği ile mortalite ve morbidite ilişkisi incelendi.
Hastalar ve yöntemler: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi 1. ve 2. Ortopedi ve Travmatoloji Kliniklerinde 2002-2007 yılları arasında trokanterik femur kırığı veya femur boyun kırığı nedeniyle parsiyel protez uygulanan 65 yaş ve üzerindeki hastalar değerlendirildi. Takip süresi en az bir yıl olan 1275 hasta arasından kendisine ya da akrabasına ulaşılabilen 280 hasta (115 erkek, 165 kadın; ort. yaş 75.2; dağılım 65-99) çalışmaya dahil edildi. Komorbid etmenler, ameliyat öncesi ve sonrası hareket düzeyleri, hastanede kalış süresi, ameliyat zamanı ve yaş gibi etmenlerin mortaliteyle ilişkisi istatistiksel olarak regresyon analiz yöntemiyle incelendi.
Bulgular: Komorbid etmenin fazla olmasının, kırık oluşması ile ameliyata kadar geçen sürenin uzamasının, ameliyat sonrası yürüme kapasitesinin kötüleşmesinin ve yaşın ileri olmasının, mortaliteyi anlamlı bir şekilde artırdığı saptandı. Çıkarımlar: Kalça kırığı nedeniyle parsiyel protez uygulanan yaşlı hastaların tedavi ve rehabilitasyon planlamasında eşlik eden komorbid etmenler, yürüme kapasitesi ve ameliyat zamanının göz önüne alınması gerekmektedir.